Polityka ochrony dzieci

Polityka ochrony dzieci przed krzywdzeniem

 

1. Postanowienia niniejszej Procedury zostają wprowadzone w Fundacji ZUKAMAKI z siedzibą w Sobótce (55-050) przy ul. T. Kościuszki 53, wpisanej do

Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS 0000975447,

numer NIP: 8961614374, numer REGON: 522207369, w

związku z czynnościami wykonywanymi na rzecz Fundacji ZUKAMAKI, których działalność w jakimkolwiek stopniu jest związana

z pracą z dziećmi.

2. Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez Fundację ZUKAMAKI jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Fundacja traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby.

Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w

jakiejkolwiek formie. Fundacja realizując te cele, działa w ramach obowiązującego

prawa, przepisów wewnętrznych oraz swoich kompetencji.

 

Rozdział I

Objaśnienie terminów

 

• 1.

1. Fundacją jest Fundacja ZUKAMAKI z siedzibą w Sobótce.
2. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.
3. Praca z dziećmi to działalność opiekuńcza, wychowawcza, resocjalizacyjna, religijna,

artystyczna, medyczna, rekreacyjna, sportowa lub związana z rozwijaniem zainteresowań wykonywana wobec lub na rzecz dzieci.

4. Współpracownik – każda osoba współpracująca z Fundacją w ramach umowy o pracę i na podstawie umowy cywilno-prawnej.
5. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności

jego rodzic lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest

również rodzic zastępczy.

6. Koordynator – osoba umocowana przez Zarząd Fundacji do kierowania oddziałem

Fundacji.

7. Zgoda rodzica dziecka oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka. Jednak

w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować

rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.

8. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu

karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym Współpracownika albo zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.

9. Osoba odpowiedzialna za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem to wyznaczona

przez osoba sprawująca, nadzór nad realizacją Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

10. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.
11. Kierownictwo Fundacji to organ zarządzający Fundacją zgodnie ze statutem i

przepisami prawa.

12. Rejestr to Rejestr Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym z dostępem ograniczonym

oraz Rejestr osób w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze. Rejestr dostępny jest na stronie: rps.ms.gov.pl.

 

Rozdział II

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

 

• 2

1. Każdy Współpracownik Fundacji przed dopuszczeniem do realizacji zadań

podaje dane osobowe, które następnie służą Fundacji do wykonania obowiązku

określonego w art. 21 Ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom

przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 152 ze zm.) i sprawdzenia

Współpracownika w Rejestrze. Sprawdzenie dotyczy także osób

poniżej 18 roku życia. W aktach osobowych Współpracownika przechowuje się wydruk pierwszego oraz ostatniego sprawdzenia osoby w Rejestrze.

Z osoba figurującą w Rejestrze Fundacja nie może nawiązać współpracy w zakresie

działalności, która w jakimkolwiek stopniu wiąże się z pracą z dziećmi. Zakres danych

osobowych potrzebnych do sprawdzenia osoby w Rejestrze znajduje się w załączniku

nr 1. do niniejszej Polityki. Za realizację obowiązku odpowiada kierownictwo Fundacji,

które może upoważnić do tego innego współpracownika, w szczególności

Koordynatora.

2. Ponadto, Współpracownik przedkłada Fundacji informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
3. Współpracownik posiadający obywatelstwo innego państwa niż

Rzeczpospolita Polska, przedkłada Fundacji również informację z rejestru karnego

państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub

wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi. Ponadto każdy

Współpracownik składa Fundacji oświadczenie o państwie lub

państwach w których zamieszkiwał/a w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczpospolita Polska i państwo obywatelstwa (wzór oświadczenia stanowi załącznik

nr 3) wraz z informacją z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów

działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, o ile

prawo danego państwa przewiduje wydanie takiej informacji.

4. Jednakże, jeśli prawo danego państwa osoby nie przewiduje wydawania informacji dla
5. celów, Fundacja pobiera od Współpracownika Oświadczenie o niekaralności złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej stanowiące załącznik nr 4 do Polityki.
6. W celu monitorowania bezpieczeństwa w Fundacji, poza wykonaniem obowiązku

określonego w ustępie wyżej. Fundacja dokonuje każdego roku sprawdzenia czy

Współpracownik w dalszym ciągu nie figuruje w Rejestrze.

6. Niezależenie od weryfikacji w Rejestrze, każdy Współpracownik powyżej 17 roku życia podpisuje oświadczenie, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do Polityki.
7. W przypadku powzięcia informacji o wszczęciu wobec Współpracownika postępowania karnego o przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub przestępstwo z użyciem przemocy popełnione przeciwko dzieciom, należy niezwłocznie odsunąć ją od wszelkich form kontaktu z dziećmi lub rozważyć zakończenie umowy z tą osobą.

 

• 3

 

1. Fundacja nie kontaktuje się prywatnymi kanałami komunikacji z dziećmi bez wiedzy ich

opiekunów prawnych.

2. Fundacja nie prowadzi z dziećmi prywatnych rozmów z wykorzystaniem mediów

społecznościowych. Współpracownicy mogą prowadzić z dziećmi korespondencję grupową na tematy związane z działalnością, o ile we wspólnej rozmowie uczestniczy co najmniej jeden rodzic/opiekun prawny dziecka.

3. W przypadku rozpoczęcia prywatnej rozmowy z wykorzystaniem mediów

społecznościowych przez samo dziecko, Współpracownik nie kontynuuje rozmowy i poleca dziecku zgłoszenie się do niej/niego w miejscu działalności lub z wykorzystaniem oficjalnych kanałów komunikacji zdalnej.

Zasada ta nie dotyczy sytuacji (nawet potencjalnego) zagrożenia życia i zdrowia dziecka. W takim przypadku Współpracownik może kontynuować rozmowę, lecz zobowiązany jest jednocześnie powiadomić Koordynatora o kontakcie z dzieckiem i przyczynach tego kontaktu. Powiadomienie

powinno być w miarę możliwości dokonane pisemnie lub mailowo.

 

• 4

 

1. Współpracownik posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka Współpracownik podejmuje rozmowę z rodzicami lub opiekunami dziecka, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
3. Fundacja monitoruje sytuację i dobrostan dziecka.

 

Rozdział II

Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka i zagrożenia bezpieczeństwa dziecka

1. a) Zasady ogólne

 

• 5

1. Fundacja w miarę możliwości prowadzi dla dzieci cykliczne (przynajmniej raz w roku)

zajęcia na temat bezpiecznych relacji z innymi osobami, w tym dorosłymi oraz

konieczności zgłaszania dorosłym wszystkiego, co je niepokoi.

2. Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem

różnych sposobów kontaktu i komunikowania.

3. Na potrzeby niniejszego dokumentu przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia

bezpieczeństwa dzieci:

1. a) popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne,

znęcanie się nad dzieckiem)

1. b) doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak
2. krzyk, kary fizyczne, poniżanie;
3. c) doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem,

higieną czy zdrowiem).

4. Na potrzeby niniejszego dokumentu wyróżniono procedury interwencji w przypadku

podejrzenia działania na szkodę dziecka przez:

1. a) Współpracownika,
2. b) inne osoby trzecie,
3. c) rodziców/opiekunów prawnych,
4. d) inne dziecko.

 

• 6

 

1. W przypadku podjęcia przez Współpracownika podejrzenia lub uzyskania informacji, że dziecko jest krzywdzone, ma on obowiązek sporządzenia notatki i przekazania uzyskanej informacji kierownictwu Fundacji. Notatka może mieć formę pisemną lub mailową.
2. W przypadku wyznaczenia innej osoby do prowadzenia interwencji pod pojęciem

“kierownictwa Fundacji” należy rozumieć osobę odpowiedzialną za prowadzenie

interwencji.

3. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby wyznaczonej do prowadzenia

interwencji, wówczas interwencja prowadzona jest przez kierownictwo Fundacji.

4. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony kierownictwa Fundacji, wówczas działania

opisane w niniejszym rozdziale podejmuje osoba, która dostrzegła krzywdzenie lub do

której zgłoszono podejrzenie krzywdzenia.

5. Do udziału w interwencji można doprosić specjalistów, w szczególności psychologów

i pedagogów, celem skorzystania z ich pomocy przy rozmowie z dzieckiem o trudnych

doświadczeniach.

• 7

1. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki  uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby  (Policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112 lub 998 (pogotowie).  Poinformowania służb dokonuje Współpracownik, który  pierwszy powziął informację o zagrożeniu i następnie wypełnia kartę interwencji. 

• 8

1. Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji. Kartę załącza się do akt osobowych dziecka. 
2. Współpracownicy i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub  informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji  w tajemnicy, wyłączając przekazywanie informacji uprawnionym instytucjom  w ramach działań interwencyjnych. 
3. W przypadku gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka zgłosili opiekunowie  dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować  opiekunów dziecka na piśmie. 
4. b) Krzywdzenie ze strony Współpracownika

• 9

1. W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez Współpracownika, osoba ta zostaje natychmiast odsunięta od wszelkich form kontaktu  z dziećmi (nie tylko dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy.  
2. Kierownictwo Fundacji przeprowadza rozmowę z dzieckiem oraz innymi osobami  mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej (rodzinnej,  zdrowotnej) dziecka, w szczególności jego opiekunami. Kierownictwo Fundacji stara  się ustalić przebieg zdarzenia, ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne  i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji (załącznik nr 5 ). 
3. Kierownictwo Fundacji organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym  przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze  specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb.
4. W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo, kierownictwo Fundacji  sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do  właściwej miejscowo policji lub prokuratury. 
5. W przypadku gdy Współpracownik dopuścił się wobec dziecka  innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, kierownictwo  Fundacji powinno zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchać  Współpracownika podejrzewanego o krzywdzenie, dziecko oraz  innych świadków zdarzenia. W sytuacji, gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne,  w szczególności, gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, należy  rozważyć rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia,  lub zarekomendować takie rozwiązanie zwierzchnikom tej osoby. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie współpracuje bezpośrednio z Fundacją, lecz przez  podmiot trzeci, wówczas należy zarekomendować zakaz wstępu tej osoby na teren  organizacji, a w razie potrzeby rozwiązać umowę z instytucją współpracującą.  
6. c) Krzywdzenie przez inne osoby trzecie

• 10

1. W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez osobę trzecią (obcą, bądź  spokrewnioną) kierownictwo Fundacji przeprowadza rozmowę z dzieckiem i innymi  osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej  (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności jego opiekunami. Kierownictwo  Fundacji stara się ustalić przebieg zdarzenia, ale także wpływ zdarzenia na zdrowie  psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji.
2. Kierownictwo Fundacji organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym  przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania  ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb. 
3. W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo, kierownictwo Fundacji  sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do  właściwej miejscowo policji lub prokuratury.
4. W przypadku, gdy z rozmowy z opiekunami wynika, że nie są oni zainteresowani  pomocą dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które  doświadczyło krzywdzenia kierownictwo Fundacji sporządza wniosek o wgląd  w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego.
5. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji instytucji, o których mowa w punktach  poprzedzających. 
6. d) Krzywdzenie ze strony rodziców/opiekunów

• 11

1. W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez rodziców/opiekunów  kierownictwo Fundacji przeprowadza rozmowę z dzieckiem i innymi osobami  mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej (rodzinnej,  zdrowotnej) dziecka. Kierownictwo Fundacji stara się ustalić przebieg zdarzenia, ale  także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka.
2. W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo kierownictwo Fundacji  sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje  je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury.
3. W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, że opiekun dziecka zaniedbuje  jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo (np. dziecko  chodzi w nieadekwatnych do pogody ubraniach, opuszcza miejsce zamieszkania bez  nadzoru osoby dorosłej), rodzina stosuje przemoc wobec dziecka (rodzic/inny  domownik krzyczy na dziecko, stosuje klapsy lub podobne rodzajowo kary fizyczne),  należy poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej o potrzebie pomocy  rodzinie, gdy niespełnianie potrzeb wynika z sytuacji ubóstwa, bądź – w przypadku  przemocy i zaniedbania – o konieczności wszczęcia procedury Niebieskie Karty. 
4. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji instytucji, o których mowa w punktach  poprzedzających. 
5. e) Krzywdzenie rówieśnicze

• 12

1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające  w miejscu świadczenia usług należy  przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzeniem oraz jego  opiekunami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego  opiekunami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami mającymi wiedzę o  zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także  wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego. Ustalenia są  spisywane na karcie interwencji (załącznik nr 5). Dla dziecka krzywdzącego oraz  krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji. 
2. Wspólnie z rodzicami/opiekunami dziecka krzywdzącego należy opracować plan  naprawczy, celem zmiany niepożądanych zachowań. 
3. Z rodzicami/opiekunami dziecka poddawanego krzywdzeniu należy opracować plan  zapewnienia mu bezpieczeństwa, włączając w ten plan sposoby odizolowania go od  źródeł zagrożenia. 
4. W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego  dziecka samo nie jest krzywdzone przez rodziców/opiekunów, innych dorosłych bądź  inne dzieci. W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy przejść do procedury  z §10 lub §11 . 
5. W przypadku, gdy dziecko krzywdzące nie jest powiązane z działalnością Fundacji  należy porozmawiać z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu, innymi osobami  mającymi wiedzę o zdarzeniu, a także z rodzicami dziecka krzywdzonego celem  ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne  i fizyczne dziecka. Kierownictwo Fundacji organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka,  którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze  specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb oraz o sposobach  reakcji na zdarzenie (poinformowanie sądu rodzinnego, poinformowanie szkoły,  poinformowanie rodziców dziecka krzywdzącego). 
6. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku od 13 do 17 lat, a jego  zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo  sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie. 
7. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego  zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą  miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie.

Rozdział IV

Zasady ochrony wizerunku dziecka

• 13

1. Fundacja zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie  z obowiązującymi przepisami prawa. 
2. Fundacja, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia  ochronę wizerunku dziecka. 

• 14

1. Współpracownikowi nie wolno umożliwiać przedstawicielom  mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu  dziecka) na terenie placówki bez pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego  dziecka. 
2. W celu uzyskania zgody, o której mowa powyżej, Współpracownik może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania  zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych  do opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody tego opiekuna. 
3. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie,  krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodzica lub opiekuna prawnego na utrwalanie  wizerunku dziecka nie jest wymagana. 

• 15

1. Upublicznienie wizerunku dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie  (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody rodzica lub opiekuna  prawnego dziecka. Dobrą praktyką jest również pozyskiwanie zgód samych dzieci. 
2. Pisemna zgoda, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać informację, gdzie będzie  umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany  (np. że umieszczony zostanie na stronie internetowej w celach promocyjnych).

Rozdział VI

Monitoring stosowania Polityki

• 17

1. Kierownictwo Fundacji wyznacza Paulinę Dominiak-Kołcuń jako osobę odpowiedzialną  za Politykę ochrony dzieci w placówce. 
2. Osoba, o której mowa w punkcie poprzedzającym, jest odpowiedzialna za  monitorowanie realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki  i prowadzenie rejestru zgłoszeń oraz za proponowanie zmian w Polityce. 
3. Każdy ujawniony lub zgłoszony incydent lub zdarzenie zagrażające dobru małoletniego,  na temat których osoba wskazana w ust. 1 posiada wiedzę, zostają odnotowane w  Rejestrze zdarzeń zagrażających dobru małoletniemu.
4. Dokumentacja przechowywana w szafie zamkniętej na  klucz.
5. Kierownictwo Fundacji wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza  pracownikom placówki, dzieciom i ich opiekunom nowe brzmienie Polityki. 

Rozdział VII

Przepisy końcowe

• 18

1. Polityka wchodzi w życie 15 sierpnia 2024 roku.  
2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla Współpracowników, dzieci i ich  opiekunów, w szczególności poprzez przesłanie umieszczenie dokumentu na stronie  internetowej oraz przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną.